Sypialnia księcia

Asteya Castell · 2016-08-07 18:04:16

–Na początku myślałam, że to ty... Zawiązał mi oczy i zaprowadził mnie do ogrodu. Kiedy zdiął mi przepaske zobaczyłam, że to on a nie ty.– spojrzałam na brata.- przygotował mały piknik w ogrodzie.

Fabian Castell · 2016-08-07 20:19:11

Gdy mówi, otwieram oczy coraz szerzej i oddycham z ulgą, gdy dochodzi do pikniku.
Taki z niego romantyk? Przecież Tey musiała być przerażona, gdy odkryła, że to nie ja. Praktycznie obcy facet, w pustym ogrodzie...
-Dupek- mruczę pod nosem- Co było dalej?

Asteya Castell · 2016-08-07 20:48:13

–Chciałam iść ale prawie błagał mnie na kolanach abym została przynajmniej chwilę jeszcze. Zgodziłam się. Rozmawialiśmy... Zadał mi dziwne pytanie. Zapytał się mnie czy kocham Asha. Wiesz kto mu podsunął ten pomysł? Twoja ukochana Gabriellka.– Powiedziałam jej imię z jadem w głosie.– nalał mi lampkę wina... Potem coś jeszcze było ale nie pamiętam zbytnio...-mówie ciszej.- odprowadził mnie do mojego pokoju.- pocałowałam go w policzek.Alkohol. Spokojnie.- Potem przyszłam do Ciebie. Xav co ja mam robić? Boję się go...- Tiaa... Boję się go okropnie.

Fabian Castell · 2016-08-07 21:00:46

Najbardziej niepokoi mnie ten fragment o tym, czego nie pamięta. To jest dość oczywistez- chłopak próbuje ją upić...
-Tey, jesteś w stu procentach pewna, że nie pamiętasz, co się wydarzyło po tym, jak piłaś?

Asteya Castell · 2016-08-07 21:14:25

–tak...- zastanawiam się jeszcze chwilę- jestem pewna, że nie pamiętam.- posmutniałam. Zakryłam się jeszcze bardziej marynarką.

Fabian Castell · 2016-08-07 21:19:18

-Nie pij z nim więcej, okej? Nie wiadomo, czego tam dosypywał, a bardzo możliwe, że chciał w ciebie wmusic jak najwięcej - wstaję- Martwię się o ciebie, Tey

Asteya Castell · 2016-08-07 21:53:15

–Obiecuje.– uśmiecham się słodko i wyciągam do niego ręce aby mnie przytulił. Wygląda to komicznie bo rękawy są za długie i zwisają z moich rąk. wyglądam trochę jak 5latek w marynarce swojego ojca.– Jestem w tym wszystkim zagubiona...

Fabian Castell · 2016-08-07 22:05:23

-Wiem- kładę jej ręce na ramionach, zdejmując jego marynarkę. Potem zsuwam dłonie niżej, przytulając Asteyę.-Też jestem zagubiony. Wszystko dzieje się tak szybko... Trzeba się w tym wszystkim jakoś odnaleźć, Tey.

Asteya Castell · 2016-08-07 22:14:17

–Trzeba... -zamknęłam oczy.– Tęsknisz za ojcem? -zmianiam temat.

Fabian Castell · 2016-08-07 22:19:55

Ona go kochała.
-Czasem- odwracam wzrok.- Był dobrym człowiekiem. Dobrym, ale naiwnym.

Asteya Castell · 2016-08-07 22:26:11

Łza spływa po moim policzku.
–Chcę go znowu zobaczyć i przytulić.– Tęsknię za ojcem. Tak cholernie za nim tęsknię.

Fabian Castell · 2016-08-07 22:32:22

Nie chcę patrzeć jak płacze.
-On nie wróci, Tey. Musimy o nim... zapomnieć.
To jej nie pocieszy.

Asteya Castell · 2016-08-07 23:12:20

–Wiesz, że nie umiem. - kręcę głową przecząco.– Jakim sposobem masz album i jego zdjęcia na wierzchu i tak dobrze się trzymasz? -odsunęłam się trochę od niego.

Fabian Castell · 2016-08-07 23:23:32

-Przeglądałaś albumy...- kręcę głową.
Nie kochałem go tak jak ty. Był tylko głupim człowiekiem, który dał się omamić naszej matce.
-Nikt, nawet ja, nie kochał go tak bardzo jak ty, Tey. I on nie kochał nikogo tak, jak ciebie.
Siostra znowu zanosi się szlochem, a ja przyciskam ją do piersi. Bo długiej chwili odsuwam ją od siebie i zaczynam szukać czegoś do ubrania. Nie mam na dzisiaj w planach niczego poza robotą, którą ostatnio zaniedbuję. Patrzę przepraszajaco na Tey.

Asteya Castell · 2016-08-07 23:36:28

Zamknęłam oczy i zaczęłam głęboko oddychać abym się uspokoiła. Wstałam.
–Powineneś czasem go odwiedzić. Ucieszył by się. (Czemu ja płaczę jak to piszę?!?!) - uśmiecham się ale pojedyncze łzy spływają po moich policzkach.– Ja codziennie do niego przychodzę. Wydaje się szczęśliwy. Opowiadam mu to co się dzieje ale on o wszystkim wie.– Uśmiecham się szerzej.- Pójdę wziąć ciepłą kąpiel i się przebrać. Spotkamy się na obiedzie?– Stoję już rozpromienioma przy drzwiach.

Fabian Castell · 2016-08-08 00:11:37

-Tak...- mówię cicho, wciąż myśląc o tym co powiedziała Asteya.
Wiedziałem, że był dla niej wzorem, że go kochała... Ale aż do dzisiaj nie wiedziałem, że aż tak cierpi.
Pójdę do niego. Chociażby ze wzgląd na Tey, muszę to zrobić.
Obserwuję, jak Asteya wstaje i wychodzi. Wstaję.
Najwyższy czas.

Fabian Castell · 2016-08-11 22:47:15

Pochylam się nad kartką, bez cienia pomysłu, co zrobić. Czemu to musi być tak cholernie trudne?
Jest ich osiem, plus zaginiona Nicole.
Nicole.
Sztab ludzi zajmuje się namierzeniem jej, ale nie ma nczego, co mogłoby posłużyc za poszlakę. W pokoju nie znaleziono odcisków palców. O ile rebelianci z obu frakcji są praktycznie niemożliwi do odnalezienia, to co dopiero nienzany wróg? Nic po sobie nie zostawili, nikogo nie schwytano. Żaden z porwanych gwardzistów nie wrócił. A po Nicole nie ma śladu.
Zmuszam się do niemyślenia przez chwilę o dziewczynie. Muszę się skupić na zadaniu, które mam teraz przed sobą.
Elita.
Wyjściowo 4 dziewczyny, ale w skutek negocjacji z matką, będzie tam jedno dodatkowe miejsce.
Dla Gabrielli, oczywiście.
Nie mam pojęcia, co o niej myśleć. Nie miałem okazji, żeby umówić się z nią na randkę, albo chociazby porozmawiać. Tak cięzko jest myśleć o niej neutralnie, kiedy jest tu tylko przez Andreę...
Spisuję wszystkie imiona na kartce, a jej otaczam kółkiem.
Chciałbym, żeby wszystko było takie czarno-białe.
Zostało ich sześć, a muszą być cztery. Nie potrafię żądnej wyeliminować, więc próbuję w drugą stronę. Którejna pewno nigdy nie chciałbym wyrzucić? Po chwili znajduję jeszcze jedno imię, które od razu otaczam kółkiem. To nie takie trudne, bo decyzję podjąłem już wcześniej.
I jeszcze ostatnie imię na liście. Nie wiem, czy... Ale nie musze się nad tym zastanawiać. Jeszcze nie teraz. Teraz nie potrafię sobie wyobrazić bez niej pałacu. Nie potrafię sobie wyobrazić, że jej tu nie bedzie, że zniknie z mojego życia. To takie... nienaturalne. Dlatego jej imię też zakreślam okręgiem.
A resza juz nie jest taka oczywista.
Dwie z nich to Szóstki, które sam tu zaprosiłem... Nie, nie mogę myśleć w ten sposób. Zachowuję się jak klasista, w drugą stronę, ale klasista. Zapominam o cyferkach i patrzę na nie, jak na kobiety. Spoglądam na zgłoszenia przypięte do ściany nad biurkiem.
I wiem, że jednej z nich nigdy nie pokocham.
Nie potrafię tego logicznie wytłumaczyć, ja po prostu to wiem. Podczas pierwszego spotkania myślałem... łudziłem się...
Ale to nie ona. Byłaby świetną przyjaciólką, ale nie pokocham jej.
Dlatego skreślam jej imię.
Zostały trzy.
Wpatruję się w zdjęcia przy zgłoszeniach, myślę o każdej z nich po kolei. Zatrzymuję się przy jednej. Nie wiem, co do niej czuję. Nie wiem, co ona czuje do mnie. Na zdjęciu się uśmiecha, ale w mojej pamięci.. jej oczy są smutne. A te dwa obrazy nakładają się na siebie. I chociażby dlatego, żeby tego tak nie zostawiać, musi jeszcze tu zostać. Chcę dać jej szansę, dać sobie szansę, zeby jej oczy znowu stały się roześmiane.
Dwie.
Ten wybór jest najtrudniejszy. Jedna zostanie, a druga wyjedzie. Nie potrafię podjąć decyzji. To nie tak, że mam z nimi taką samą relację. Zdecydowanie nie. Z kazdą z nich rozmawiałem inaczej, kazda z nich znaczy dla mnie coś zupełnie innego. One są zupełnie różne. Chyba wiem, która powinna tu zostać
Podnoszę długopis... ale po chwili zdaję sobie sprawę, ze się pomyliłem. Posłużyłem się rozumem. A tego zdecydowanie nie powinienem w tej sytuacji robić.
Bo, choć to całkiem nielogiczne, serce ciągnie mnie do tej drugiej.

Carmen Dawson · 2016-10-13 23:05:51

Po cichu przemykam pustymi, pałacowymi korytarzami na bosaka. Wyszłam w kapciach ale po pierwszych krokach stwierdziłam, że jedynie mi zawadzają i zrzuciłam je z nóg. Przez całą drogę zastanawiam się co zrobić z gwardzistami na warcie przy jego pokoju. Jednak problem się sam rozwiązuje kiedy widzę jak dwóch gwardzistów przechadza się długim korytarzem w tą i z powrotem. Bez problemu niezauważona wchodzę do ciemnego pokoju.

Fabian Castell · 2016-10-13 23:06:41

Śpię.

Carmen Dawson · 2016-10-13 23:21:03

Julia: Fajnie Fabian, że mnie o tym poinformowałeś :v

Pospiesznie zamykam za sobą drzwi i zapada całkowita ciemność. Przez dłuższą chwilę stoję oparta o drzwi próbując dostrzec cokolwiek... Na marne. No to plan "B". Próbuję sobie przypomnieć układ pokoju. Powoli posuwając się do przodu, w stronę łóżka - a przynajmniej tak mi się wydaje - szuram nogami o podłogę i wyciągam przed siebie ręce aby uniknąć wpadnięcia na coś z impetem. Znajduję jednak coś co mnie niesamowicie cieszy. jakimś sposobem wpadam na biurko i znajduję na nim lampkę. Zapalam ją i mrużę oczy. Rozglądam się po pokoju. Fabian leży na łóżku, nakryty kołdrą do połowy pleców. Cichutko podchodzę do łóżka i siadam na jego brzegu. Pochłaniam go całego wzrokiem. Jego gołe ramiona, rozczochrane włosy. To jak cicho oddycha. Wpadam w kompletny trans, jak bym była zahipnotyzowana. Unoszę dłoń i najdelikatniej jak potrafię przejeżdżam palcami po jego ramieniu.

Fabian Castell · 2016-10-13 23:33:57

Budzi mnie czyjś dotyk na moim ramieniu. Na początku myślę, że to kołdra, ale potem czuję nacisk zimnych palców. Na wpół przytomny podnoszę się do pozycji posiedzącej.
-Tey? - pytam, bo tylko ona przychodzi do mnie w nocy.
Przecieram oczy dopiero wtedy spoglądam na dziewczynę siedzącą na łóżku.
-Carmen- mówię, dostrzegając jej nieziemskie, świecące oczy- Co ty tu robisz?- pytam zdziwiony jej obecnością

Carmen Dawson · 2016-10-13 23:37:49

Zabieram dłoń i przyciskam ją do piersi, intensywnie wpatrując się w Fabiana, nie mogąc wyrwać się z zamyślenia. Tylko i wyłącznie ciało reaguje na jego ruch, a myśli zatrzymały się na jego słodkim śnie, cichym oddechu i spokojnym wyrazie twarzy. Teraz widzę tylko to. Przechylam lekko głowę w bok.

Fabian Castell · 2016-10-13 23:43:38

-Carmen?
Jej oczy wydają się jeszcze bardziej intensywne w świetle nocy. Ona sama wydaje się być jakaś inna. Nie odzywa się, tylko patrzy na mnie. Nie mogę się powstrzymać od myślenia o tym, jak bardzo chciałbym ją teraz pocałować, całować do nieprzytomności.

Carmen Dawson · 2016-10-13 23:47:58

Nagle się budzę. Jestem na siebie za to wściekła bo tak bardzo chciałam zachować ten obraz jeszcze przez długi czas. On jednak zniknął... Rozpłyną się i zostały mi z niego jedynie strzępy. Właściwie to prawie nic.
Mrugam parę razy, przywracając ostrość oczom. Chwilę mi to zajmuje. Teraz Fabian siedzi i wpatruje się we mnie. Od jak dawna to trwa? Mówił coś czy nie? Z zimna po moich plecach przechodzi dreszcz. A może nie tylko z zimna...

Fabian Castell · 2016-10-13 23:57:20

Nie odpowiada. Po paru sekundach, a może godzinach, otrząsa się ze stanu odretwiętnia. Chyba nie słyszała moich poprzednich słow Mógłbym zapytać ją teraz o to samo, mógłbym dowiedzieć się, czy nic złego się nie stało... Mógłbym zrobić wiele racjonalnych rzeczy. Ale zamiast tego mówię:
-Jesteś teraz przepiękna, Carmen.
To najszczersza prawda na świecie,

Ogłoszenie

#51 2016-08-07 18:04:16

Odp: Sypialnia księcia

#52 2016-08-07 20:19:11

Odp: Sypialnia księcia

#53 2016-08-07 20:48:13

Odp: Sypialnia księcia

#54 2016-08-07 21:00:46

Odp: Sypialnia księcia

#55 2016-08-07 21:14:25

Odp: Sypialnia księcia

#56 2016-08-07 21:19:18

Odp: Sypialnia księcia

#57 2016-08-07 21:53:15

Odp: Sypialnia księcia

#58 2016-08-07 22:05:23

Odp: Sypialnia księcia

#59 2016-08-07 22:14:17

Odp: Sypialnia księcia

#60 2016-08-07 22:19:55

Odp: Sypialnia księcia

#61 2016-08-07 22:26:11

Odp: Sypialnia księcia

#62 2016-08-07 22:32:22

Odp: Sypialnia księcia

#63 2016-08-07 23:12:20

Odp: Sypialnia księcia

#64 2016-08-07 23:23:32

Odp: Sypialnia księcia

#65 2016-08-07 23:36:28

Odp: Sypialnia księcia

#66 2016-08-08 00:11:37

Odp: Sypialnia księcia

#67 2016-08-11 22:47:15

Odp: Sypialnia księcia

#68 2016-10-13 23:05:51

Odp: Sypialnia księcia

#69 2016-10-13 23:06:41

Odp: Sypialnia księcia

#70 2016-10-13 23:21:03

Odp: Sypialnia księcia

#71 2016-10-13 23:33:57

Odp: Sypialnia księcia

#72 2016-10-13 23:37:49

Odp: Sypialnia księcia

#73 2016-10-13 23:43:38

Odp: Sypialnia księcia

#74 2016-10-13 23:47:58

Odp: Sypialnia księcia

#75 2016-10-13 23:57:20

Odp: Sypialnia księcia

Stopka