Skrzydło szpitalne

Carmen Dawson · 2016-09-16 01:01:39

Mam wrażenie, że czas płynie za szybko,tak jak by ktoś włączył przycisk przewijania. Nie jestem w stanie określić kiedy Fabian wraca, a wydawało i się, że wyszedł... Kulę się w jego ramionach i dopiero wtedy czas zwalnia, a dokładnie zaczyna się ociągać aż prawie się zatrzymuje. To samo robi moje wystraszone serce. Wszystkie myśli ulatują i pozostaje mi jedynie cisza i łzy.
Próbuję przestać, błagam siebie samą o to ale na marne. Coś we mnie pękło. Prawie, że odczuwam związany z tym fizyczny ból. Zaciskam mocno powieki, zęby i pięści.
Przestań płakać - nakazuje sobie w myślach na okrągło.
Jak parę słów mogło spowodować, że teraz tak się czuję, że łzy nie chcą ustać, że z ust wyrywa się cichy szloch, że ciało całe drży z nadmiaru emocji, które właśnie je opuszczają i ulatują gdzieś w przestrzeń. Nie znikają jednak... Cały czas tu są, krążą wokół mnie. Trzymają się i nie chcą puścić, a ja chce aby odeszły!
Czuje drapanie w gardle i kaszle kilka razy - na szczęście nie dostaje ataku kaszlu.

Fabian Castell · 2016-09-16 19:49:55

Czuję, jak jej ciałem wstrząsają spazmy i jak szlocha w moją koszulę. Kiwam się delikatnie z nią w objęciach i gładzę rytmicznie po włosach. Trzęsie się i cała drży. Serce mi się kraje, kiedy widzę, jak płaczę. Ale to jedyny raz, kiedy wyrzuca z siebie to wszystko.
Każdy kiedyś musi.
-Jestem tu, Carmen- mówię uspokajająco

Carmen Dawson · 2016-09-16 20:22:26

Długi czas zajmuje mi uspokojenie się, nie wiem dokładnie ile. Z czasem po prostu przestaje płakać, czasem pojedyncze łzy ściekają po moich policzkach. Zamykam oczy i pociągam nosem. Czuje się jak małe, bezbronne dziecko, a przecież wcale tak nie jest. Jego głos i dotyk działa na mnie kojąco, jak zimny okład na poparzenie. Właśnie tak, czuje się jak bym była cała poparzona, każde wspomnienie, każda myśl wywołuje kolejne wybuchy żaru, a on je ugasza...

Fabian Castell · 2016-09-16 20:30:38

-Przy mnie możesz być sobą, Carmen- Możesz być smutna, zła, zmęczona... to ludzkie uczucia. A ja nigdy, przenigdy nie będę miał ci tego za złe.
Bo po prostu nie można nic nie czuć.

Carmen Dawson · 2016-09-16 20:41:38

- Ale ja... - mówię cicho, ochrypłym głosem, przerywam jednak nie wiedząc co powiedzieć. Biorę drżący oddech. - Nie... potrafię... inaczej - dukam niezrozumiale, prawie bezgłośnie.

Fabian Castell · 2016-09-16 20:51:16

-Potrafisz, Carmen. Wiem, że potrafisz, znam cię. Po prostu... spróbuj. Dla mnie- znowu przyciskam ją do siebie i czuję jak jej oddech powoli się wyrównuje.

Carmen Dawson · 2016-09-16 20:55:00

Uśmiecham się z niedowierzaniem i rozchylam spuchnięte od płaczu powieki. Od razu cisną mi się na usta słowa: Skoro wierzysz to znaczy, że mnie nie znasz. Jednak powstrzymuję się, zagryzając wargę.
- To nie jest takie proste - mówię jedynie, patrząc się w dół na zagniecenia w pościeli.

Fabian Castell · 2016-09-16 21:01:30

Mógłbym się z nią dalej kłócić, ale po co? Powiedziałem wszystko, co chciałem powiedzieć. Teraz juz wszystko zależy od niej.
-Okey- odpowiadam tylko, ale dalej się nie odsuwam.

Carmen Dawson · 2016-09-16 21:08:35

Ciesze się, że nic więcej nie mówi. Cieszę się jego obecnością.
Powieki stają się coraz cięższe i po chwili znów zamykam oczy. Fabian nie przestaje gładzić mnie po włosach co wywołuje lekki uśmiech na mojej twarzy. Zaczynam nucić cicho jakąś melodię, nie znam jej, nigdy jej nie grała, a pomimo to jest w mojej głowie. Może kiedyś ją słyszałam?
Myślałam, że miną wieki zanim usnę, jednak się myliłam.

Fabian Castell · 2016-09-16 21:24:57

A potem po prostu zasypia mi w ramionach. Uśmiecham się mimo woli i siedzę z nią tak jeszcze przez długi czas, mimo że ona już tego nie czuje. Lekarz zgadza się, żebym odniósł ją do pokoju. Nic więcej i tak nie zrobią, musi teraz odpoczywać. Jest późny wieczór, gdy wychodzę z jej pokoju. Jest coś... kojącego w jej widoku, gdy śpi. Tak spokojnie, bez żadnych zmartwień.
Gdyby mogło tak być zawsze...

Asteya Castell · 2016-10-16 12:33:01

Po około 2-3h wyjeżdżam z sali. Jestem jeszcze nieprzytomna. Mam założoną maskę tlenową.
– Niedługo się obudzi Wasza Wysokość. -Obok stawiają łóżko z Williamem.– Oboje przeżyją. Książę Włoch jest na razie w śpiączce aby szybciej wyzdrowiał... Za kilka dni go wybudzimy.- mówi lekarz.

Fabian Castell · 2016-10-16 12:37:44

Nigdy w życiu nie czułem takiej ulgi. Nie wybaczyłbym sobie. Nigdy bym sobie nie wybaczył, gdyby coś jej się stało.
Siadam przy łóżku Asteyi i chwytam jej dłoń, czekając, aż się obudzi.

Asteya Castell · 2016-10-16 13:03:25

Powoli sie budzę. Skrzywiam się z bólu i ściska dłoń Fabiana. Pielęgniarka podchodzi i podaje mi leki przeciw bólowe. Patrzę na Fabiana.

Fabian Castell · 2016-10-16 13:12:58

Budzi się. Wpatruję się w nią z determinacją.
-Jak się czujesz, Tey- pytam cicho o powoli.
Nadal nie wiem, jak na mnie zareaguje.

Asteya Castell · 2016-10-16 13:18:44

Patrzę na niego i kiwam głową przecząco. Zdejmuję maskę i zaczynam kaszleć.
-Okropnie... - puszczam jego dłoń.

Fabian Castell · 2016-10-16 13:28:19

-Przepraszam, Tey. Tak strasznie cię przepraszam, to wszystko było wypadkiem...

Asteya Castell · 2016-10-16 13:31:41

Ciągle boli...
-Dla czego ci nie wierzę?

Asteya Castell · 2016-10-28 13:06:28

Pokłóciłam się z Fabianem... nie to mało powiedziane. Poprosiłam aby go nie wpuszczano do Skrzydła szpitalnego. Nie rozmawiamy od kłótni. Szybko doszłam do siebie. Ciągle mam lekkie problemy z chodzeniem ale i tak głównie siedzę przy łóżku Williama. Spędzam przy nim całe dni i noce. Martwię się. Kiedy próbują mnie odciągnąć od łóżka to zaczynam krzyczeć i płakać. Naprawdę mi na nim zależy. Kilka razy widziałam Fabiana stojącego w drzwiach. Za każdym razem kiedy nasze spojrzenia się krzyżowały i chciał coś powiedzieć odwracałam wzrok. Nie chciałam go widzieć. To przez niego. Brakuje mi trochę Asha. Mógł by mnie pocieszyć. Tylko jemu aktualnie ufam...

Dzisiaj mają wybudzać Williama. Cały czas trzymam jego dłoń. Przed chwilą lekarze go zbadali go. Czas go wybudzać...

Widzę jak powoli się budzi. Uśmiecham się. Cieszę się, że wszytko będzie dobrze. Otwiera oczy i patrzy na mnie.
-Hej Will... - mówię a po moim policzku spływają dwie łzy szczęścia. Szybko je ocieram.
Ja naprawdę go kocham...

William Sperare · 2017-01-14 21:21:38

Mrugam szybko rzęsami, rozglądając się wokół. Gdzie ja jestem? I kim jest ta dziewczyna?
- Przepraszam, my się chyba nie znamy... - informuję trochę zdezorientowany. W mojej głowie panuje kompletny chaos.

Asteya Castell · 2017-01-14 21:42:50

-Jestem Asteya. Will? Wszystko w porządku?- zmartwiłam się. Oby tylko żartował.

William Sperare · 2017-01-14 21:46:03

- Przepraszam, ale naprawdę cię nie znam. - kręcę głową. - Gdzie ja jestem?

Asteya Castell · 2017-01-14 21:53:54

-W Illeéi w sali szpitalnej... Miałeś mały wypadek kilka dni temu. Jestem Asteya. Księżniczka. -łzy spływają po moich policzkach.- Jesteś księciem Włoch. Pamiętasz?

William Sperare · 2017-01-14 22:04:31

Coś ściska mnie w sercu, gdy dziewczyna zaczyna płakać.
- Naprawdę chcialbym cię pamiętać, naprawdę. - przecieram twarz dłońmi. - Ale nie potrafię. Przykro mi.

Asteya Castell · 2017-01-14 22:10:32

Złapałam go za dłoń, pochyliłam się i pocałowałam go.

William Sperare · 2017-01-14 22:14:02

- Co robisz? - pytam, kawałek się odsuwając. Rozumiem, że chce mi jakoś osobie przypomnieć, ale...

Ogłoszenie

#126 2016-09-16 01:01:39

Odp: Skrzydło szpitalne

#127 2016-09-16 19:49:55

Odp: Skrzydło szpitalne

#128 2016-09-16 20:22:26

Odp: Skrzydło szpitalne

#129 2016-09-16 20:30:38

Odp: Skrzydło szpitalne

#130 2016-09-16 20:41:38

Odp: Skrzydło szpitalne

#131 2016-09-16 20:51:16

Odp: Skrzydło szpitalne

#132 2016-09-16 20:55:00

Odp: Skrzydło szpitalne

#133 2016-09-16 21:01:30

Odp: Skrzydło szpitalne

#134 2016-09-16 21:08:35

Odp: Skrzydło szpitalne

#135 2016-09-16 21:24:57

Odp: Skrzydło szpitalne

#136 2016-10-16 12:33:01

Odp: Skrzydło szpitalne

#137 2016-10-16 12:37:44

Odp: Skrzydło szpitalne

#138 2016-10-16 13:03:25

Odp: Skrzydło szpitalne

#139 2016-10-16 13:12:58

Odp: Skrzydło szpitalne

#140 2016-10-16 13:18:44

Odp: Skrzydło szpitalne

#141 2016-10-16 13:28:19

Odp: Skrzydło szpitalne

#142 2016-10-16 13:31:41

Odp: Skrzydło szpitalne

#143 2016-10-28 13:06:28

Odp: Skrzydło szpitalne

#144 2017-01-14 21:21:38

Odp: Skrzydło szpitalne

#145 2017-01-14 21:42:50

Odp: Skrzydło szpitalne

#146 2017-01-14 21:46:03

Odp: Skrzydło szpitalne

#147 2017-01-14 21:53:54

Odp: Skrzydło szpitalne

#148 2017-01-14 22:04:31

Odp: Skrzydło szpitalne

#149 2017-01-14 22:10:32

Odp: Skrzydło szpitalne

#150 2017-01-14 22:14:02

Odp: Skrzydło szpitalne

Stopka